burzyciel

burzyciel
сущ.
• машина
• разрушитель
* * *
книжн. разрушитель; нарушитель
+

niszczyciel

* * *
м книжн.
разруши́тель; наруши́тель
Syn:

Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Смотреть что такое "burzyciel" в других словарях:

  • burzyciel — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. i {{/stl 8}}{{stl 7}} podniośle: ten, kto niszczy istniejący ład, harmonię : {{/stl 7}}{{stl 10}}Burzyciel wiekowych tradycji, zwyczajów, starego porządku. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • burzyciel — m I, DB. a; lm M. e, DB. i książk. «ten, kto niszczy, burzy coś» zwykle w zn. przen. Burzyciel starego porządku. Burzyciel pokoju …   Słownik języka polskiego

  • burzycielski — przym. od burzyciel Burzycielskie teorie. Burzycielski charakter …   Słownik języka polskiego

  • burzycielski — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, burzycielskiscy, {{/stl 8}}{{stl 7}}od rz. burzyciel: Burzycielskie przemówienie. Burzycielska teza. Burzycielska natura. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dewastator — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. dewastatororze; lm M. dewastatororzy {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba dokonująca bezwzględnej dewastacji czegoś; niszczyciel, burzyciel {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»